De Bionieuws-redactie constateert: elke beurt is een leuke puzzel, maar Botanicus levert weinig botanische kennis op.

Botanicus zit goed in elkaar en is erg leuk om te spelen. Biologisch verantwoord is het alleen niet per se.

‘Ik zet twee stappen met mijn tuinman, dan zet ik mijn bloem hier zodat ik drie stappen op het schoffelspoor kan lopen en dan mag ik hier twee plantjes zetten.’ Zo klinkt het ongeveer als de Bionieuws-redactie Botanicus speelt. Althans, bij een simpele beurt. Dit mooi vormgegeven en strategische spel bevat een indrukwekkende hoeveelheid elementen. De spelregels doorgronden duurt daardoor even, maar uiteindelijk is het spel niet heel moeilijk. Wel leuk uitdagend: elke beurt is het een puzzel welke acties het beste uitkomen en hoe dat een volgende beurt beïnvloedt. Doel van het spel is zoveel mogelijk punten te behalen door een mooie eigen botanische tuin in te richten. Voldoen aan de verschillende eisen van tuinbezoekers – bijvoorbeeld: drie bloeiende planten en twee kiemplanten op een rij – levert over het algemeen de meeste punten op.

Bloempositie
Spelers richten zich tijdens het spel vooral op zichzelf om uit te puzzelen hoe ze punten kunnen verzamelen, maar acties van anderen bepalen welke mogelijkheden beschikbaar zijn. Op die manier is er tegelijkertijd ook interactie. Dat komt vooral doordat de positie van ieders bloem op het hoofdbord bepaalt wie er de volgende ronde als eerst aan de beurt is, en wie daarna. Een leuk spelelement, dat niet heel gebruikelijk is. Elke bloempositie gaat bovendien gepaard met specifieke acties, die slechts voor een speler gratis te verdienen zijn. Andere acties helpen jouw botanische tuin meestal ook vooruit, maar met een beetje pech lukt het dan niet om bijvoorbeeld de juiste plantjes water te geven zodat bezoekers tevreden zijn. Met al dat gepuzzel is de aangegeven speelduur – 45 tot 60 minuten – wel gemakkelijk te overschrijden.

Tuinbeheerders
Botanicus
is sinds april dit jaar beschikbaar in het Nederlands. Wellicht was bij de vertaling een nieuwe titel passender geweest, want met botanie heeft het spel weinig te maken. Spelers doen alsof ze tuinbeheerders zijn, geen plantwetenschappers. Veel botanische kennis levert Botanicus spelen dan ook niet op. Planten kennen verschillende groeistadia en ze hebben water nodig; daar houdt het wel zo’n beetje op. Alleen in het uitzonderlijke geval van gelijkspel hebben spelers met botanische achtergrond een voorsprong. Dan wint degene die het eerst vier wetenschappelijke namen van planten kan opzeggen.

Plantfiches
Op de achterpagina van de spelregels kunnen ‘botanisch geïnteresseerden’ alsnog aan hun trekken komen met een informatiepagina over de soorten die op de plantfiches zijn afgebeeld. Hoewel het een leuk detail is dat de afgebeelde planten niet zomaar verzonnen zijn, is het wel jammer dat de informatie slordig is opgeschreven. Los van de aanwezige spelfouten en vreemde vertalingen zou een echte plantwetenschapper soortstoevoegingen niet met een hoofdletter schrijven, en al helemaal niet een soortstoevoeging met een familienaam verwisselen.

Ook in het spel zelf zal een bioloog af en toe de wenkbrauwen optrekken. Zo moeten spelers in de expertvariant van Botanicus dieren altijd uit hun tuin verwijderen voor ze punten opleveren – in het basisspel is de introductie van elk dier juist direct punten waard. Al met al is Botanicus niet per se geschikt voor plantliefhebbers. Wel voor spelliefhebbers.

BOTANICUS - Samuele Tabellini Ferrari en Vieri Masseini / 999 Games
29,5 x 29,5 x 6,8 centimeter, 55 euro