Door Noortje Zanen - 25-02-2021 - Artikelen
De virtuoze en veelzijdige blokfluitist Erik Bosgraaf treedt op als solist over de hele wereld, hij improviseert graag, hij geeft les, hij dirigeert en hij is altijd in voor spannende projecten met kunstenaars van andere disciplines. Waar komt zijn brede muzikale interesse vandaan?
ERIK BOSGRA AF
Wie weet welke prestigieuze prijzen Erik Bosgraaf allemaal heeft gewonnen, van de Borletti-Buitoni Trust Award tot en met de Nederlandse Muziekprijs, zal misschien niet meteen raden dat hij als puber optrad met een rockband. Bosgraaf: “Hoewel mijn ouders zelf geen muziek maakten, groeide ik op in een gezin waarin klassieke muziek een belangrijke rol speelde. Dankzij mijn moeder luisterden we vooral veel naar oude muziek en mijn twee jaar jongere broertje en ik mochten allebei naar de muziekschool in Drachten. We begonnen met blokfluit en ik speelde later ook nog hobo en mijn broertje fagot. We musiceerden vaak samen en we zaten ook allebei op atletiek. Tijdens de middelbare school was muziek voor mij een belangrijke uitlaatklep, niet alleen als ik met mijn rockband optrad, maar ook als ik thuis blokfluit speelde. Het was voor mij al snel duidelijk dat ik door wilde gaan met dit instrument, mede dankzij de inspirerende lessen van mijn leraar Broer Giesing. De beslissing om van muziek mijn beroep te maken ging min of meer geleidelijk, al kan ik me nog wel één belangrijk, allesbepalend moment herinneren. Dat was tijdens een uitvoering van de Hohe Messe van Bach in de Grote Kerk van Leeuwarden. Ik was betoverd en wist opeens zeker: dát wil ik ook kunnen.”
‘Ik krijg veel energie van bijzondere samenwerkingsprojecten’
Erik Bosgraaf studeerde blokfluit in Groningen en Amsterdam en muziekwetenschap in Utrecht en hij ontwikkelde zich tot een veelzijdig musicus. Hij speelt net zo graag zeventiende-eeuwse muziek met zijn eigen ensemble Cordevento, als nieuwe solostukken die speciaal voor hem zijn geschreven. “Ik heb veel geleerd van mijn docenten en mijn medestudenten en ik leer ook veel van mijn eigen studenten. Wat ik tijdens mijn studie wel heb gemist is leren improviseren, daar ben ik de laatste tijd veel mee bezig. Ik krijg ook veel energie van bijzondere samenwerkingsprojecten, zoals de filmmuziek die ik samen met cellist en componist Ernst Reijseger heb gemaakt voor films van Werner Herzog. En ik vind het ook leuk om ensembles en orkesten te leiden. Mijn grootste wapenfeit is dat ik het orkest van Jaap van Zweden in Hong Kong heb geleid, ik zou eigenlijk gewoon solo spelen maar Jaap liet ook het dirigeren aan mij over. Nu het concertleven stilligt door de pandemie mis ik het zelf musiceren het meest. Ik hoop dat ik snel weer live kan optreden met Cordevento, maar ik zie ook uit naar nieuwe uitdagingen als dirigerend solist, bijvoorbeeld in het najaar met Phion.”
“Ik geniet momenteel vooral tijdens mijn hardlooptrainingen van orkestwerken van Mozart in de uitvoering van Frans Brüggen. Het is natuurlijk muziek van een tijdloze schoonheid, en ook nog eens een keer zo ‘sprekend’ uitgevoerd!”