Door Noortje Zanen - 19-03-2020 - Artikelen
Of ze nu alleen of samen met een paar vrienden op het podium staat of soleert met een orkest, de Duitse topvioliste Isabelle Faust weet haar publiek steeds weer te verrassen met haar bijzondere klank en haar originele programma’s. Een leven zonder klassieke muziek kan ze zich nauwelijks voorstellen.
ISABELLE FAUST
Isabelle Faust groeide op in het ZuidDuitse Esslingen in een muzikaal gezin. “Dankzij mijn ouders speelde klassieke muziek van jongs af aan een belangrijke rol in mijn leven. Mijn moeder was muziekdocent en pianist en ze speelde ook een beetje cello, mijn vader was onderwijzer en amateurviolist. Samen met twee vrienden speelden ze regelmatig strijkkwartetten bij ons thuis. Er was altijd klassieke muziek om mij heen en op mijn vijfde kreeg ik van mijn ouders mijn eerste viooltje.”
Haar passie voor muziek en haar gedrevenheid om zo goed mogelijk viool te leren spelen kregen een extra stimulans toen ze samen met haar broer, de altviolist Boris Faust, strijkkwartet ging spelen. “Van mijn elfde tot mijn vijftiende speelde ik samen met mijn broer in een strijkkwartet en daar heb ik ontzettend veel van geleerd, het was een van de belangrijkste fases in mijn muzikale opleiding. We waren heel serieus, we repeteerden ieder weekend urenlang achter elkaar, we volgden lessen en masterclasses nieuwe muziek van onder andere het Melos Quartet en het LaSalle Quartet en we deden mee aan concoursen. In die tijd had ik al een sterke wens om professioneel violist te worden, maar ik wist natuurlijk nog niet zeker of het me ook zou lukken.”
Voorliefde voor Hongaarse muziek
Inmiddels staat Isabelle Faust bekend als een van de succesvolste violisten van haar generatie. Op de vraag welke muziek haar het meest heeft gevormd, heeft ze geen eenduidig antwoord. “Ik had altijd verschillende fases. Als puber was ik bijvoorbeeld dol op Verklärte Nacht van Arnold Schönberg en op de andere componisten van de Tweede Weense School zoals Alban Berg en Anton Webern. Componisten die ik grondig heb leren kennen dankzij de unieke ervaringen met het strijkkwartet uit mijn jeugd. Daarnaast had ik ook een tijd een Brahmsfase en Bach speelde eigenlijk altijd een belangrijke rol. Mijn voorliefde voor Hongaarse muziek heb ik te danken aan mijn Hongaarse vioolleraar Dénes Zsigmondy, die me op mijn elfde al aan de solosonate van Béla Bartók liet beginnen.”
Met haar originele en gevarieerde programma’s probeert Faust haar brede belangstelling voor diverse muziekstijlen over te brengen op haar publiek. “Ik vind het belangrijk dat luisteraars niet alleen muziek te horen krijgen die ze allang kennen, maar dat ze ook verrast worden door nieuwe ervaringen.”
