GERARD SCHELTENS - 24-05-2019 - Artikelen
Fabien Thouand, Valentino Zucchiatti Nuova Orchestra da Camera ‘Ferruccio Busoni’ o.l.v. Massimo Belli Brilliant Classics
VKZ.NL/19 307
€ 9,99
ORKEST
Mogen we uitgaan van de stelling dat Ermanno Wolf-Ferrari ruim een eeuw te laat werd geboren? Dat de Duits-Italiaanse operacomponist leefde van 1876 tot 1948 zou je op het eerste gehoor niet zeggen, want zijn speelse, welluidende muziek grijpt terug op klassieke stijlvoorbeelden. En ‘neo’-klassiek is het resultaat nauwelijks, want dan verwacht je een moderne context op het gebied van harmonie en/of instrumentatie. Toen Stravinsky, Prokofjev, Hindemith en Strauss zich ooit te buiten gingen aan neoclassicisme, hoorde je toch een twintigste-eeuws idioom. Zo niet bij Wolf-Ferrari. Hij bewonderde vooral Mozart en dat hoeft niemand te verbazen. Met de avant-garde van zijn tijd had hij niets. Zijn uitgangspunt was: direct spreken tot het hart van iedereen die ervoor openstond. Wie luistert naar deze fraaie werken voor kamerorkest zal beamen dat dit zeker gelukt is, want Wolf-Ferrari was beslist een begenadigd melodieënvinder. Hoor hoe zangerig en melancholiek de fagot klinkt in de Suite - Concertino , en hoe lichtvoetig de hobo kwinkeleert in Idillio . Beide werken dateren uit 1933, de tussenliggende Serenade is veertig jaar ouder. Zoveel volwassen inventiviteit bij een tiener-componist: daar valt je mond van open. En natuurlijk óók van de briljante vertolkingen. Heerlijk!
VOLWASSEN INVENTIVITEIT