Door Noortje Zanen - 14-12-2021 - Artikelen
Of hij nu klavecimbel of fortepiano speelt, en of hij nu voor een symfonieorkest staat of een barokorkest leidt van achter de piano: Richard Egarrs enthousiasme is altijd aanstekelijk. Dat hij musicus wilde worden wist hij al als kind, al heeft hij de wereld van de klassieke muziek zelf moeten ontdekken.
RICHARD EGARR
“Ik ben altijd verslaafd geweest aan muziek”, zegt Richard Egarr. “Als kind luisterde ik naar dezelfde muziek als mijn ouders: easylistening muziek van popzangers als Perry Como, Michael Holliday en Rosemary Clooney. Klassieke muziek speelde geen enkele rol in ons gezin, totdat we naar York verhuisden voor mijn vaders werk bij de spoorwegen. We kwamen terecht in een dorpje buiten de stad en daar ontmoette ik een geweldige pianodocente die een essentiële rol heeft gespeeld in mijn muzikale ontwikkeling. Zonder haar was ik nooit op het idee gekomen om koorknaap te worden in York Minster. Een gouden tip, want hier werd ik ondergedompeld in de Engelse koortraditie. We zongen wel negen diensten per week, muziek van de zestiende tot en met de twintigste eeuw; een fantastische introductie in de wereld van de klassieke muziek. Mijn ouders hadden geen idee waar ik mee bezig was, ik was een soort alien voor hen, maar ze hebben me altijd gesteund.”
Egarr vervolgde zijn opleiding in Manchester aan de Chetham’s School of Music en daarna studeerde hij orgel aan Clare College in Cambridge. “Het was voor mij heel vanzelfsprekend dat ik musicus werd, ik heb er nooit aan getwijfeld. Zoals Leonard Bernstein al zei: ‘If you have to ask the question, the answer is no.’ Het was mijn pianodocent David Mason die mijn brein heeft geopend voor de oudemuziekscene, door me te laten luisteren naar opnames van oudemuziekensembles zoals Music of the Gothic Era van David Munrow. Uiteindelijk ben ik in Nederland terechtgekomen, waar ik bij Marie en Gustav Leonhardt heb gestudeerd aan het Conservatorium van Amsterdam. In diezelfde tijd werd ik ook verliefd op de stad Amsterdam, waar ik nog altijd woon.”
Gouden tip
Dat Egarr een brede muzikale smaak heeft blijkt uit zijn veelzijdige beroepspraktijk: hij geeft solorecitals, hij speelt kamermuziek, samen met zijn vrouw Alexandra Nepomnyashchaya vormt hij het Duo Pleyel en daarnaast bekleedt hij diverse functies als dirigent, artistiek leider en docent. “Ik hou van alle soorten muziek in alle mogelijke formaties en ik vind het net zo leuk om zelf te spelen als om te dirigeren; juist de combinatie is geweldig. Deze zomer heb ik na vijftien jaar afscheid genomen van de Academy of Ancient Music, en nu zie ik er enorm naar uit om aan een vergelijkbaar avontuur te beginnen als music director van het Philharmonia Baroque Orchestra & Chorale in San Francisco. En wat ik ook speel of dirigeer, een interactief contact met het publiek is essentieel.”
