WINNEN EN VERLIEZEN

Tegen je verlies kunnen is lastig. Als school een wedstrijd is, dan wil je overgaan of slagen voor je eindexamen. Logisch. Dat betekent goud.
Natuurlijk wil je ook winnen op een wedstrijd bij je sport of met je instrument. Even een cliché: alléén maar winnen bestaat niet en alléén maar verliezen bestaat niet.
Hoe gedraag je je bij winst of verlies? Deze zomer kreeg een mannenvoetbalteam de zilveren medaille om de nek gehangen. Het merendeel van de spelers deed metéén, maar dan ook metéén nukkig de zilveren medaille weer af. Sommige sporters zeggen dan: ”Je bent topsporter! Je gaat voor het hoogste! Je wilt winnen! Je wilt goud.” Tja, dat begrijpen we allemaal wel. Maar ho, je bent toch ook topsporter of juist een topsporter als je tegen je verlies kunt?
Hoe anders kan het ook. De Nederlandse WK-vrouwen (ik praat niet over meiden) waren teleurgesteld, maar ook trots op hun zilveren medaille. De Zweedse WK-vrouwen dansten dolgelukkig met hun bronzen plak om de hals (3de prijs).
In de muziek heb je ook prijzen te winnen, bijvoorbeeld de beroemde Edisons. Een eigen ervaring.
Uit een lange lijst cd’s worden door een jury 3 cd’s genomineerd voor de Edison Publieksprijs. De pianistenbroers Arthur en Lucas Jussen, harpiste Lavinia Meijer en ik voor mijn verhaal van De Notenkraker bij de muziek van Pjotr Iljitsj Tsjaikovski met de Berliner Philharmoniker en dirigent Simon Rattle. Wij zaten met vier op een rij op de avond van de uitreiking. Lavinia Meijer kreeg de Edison. Mensen zeiden na afloop héél meelevend tegen mij: “Ooooh, oooooh, jammer dat je verloren hebt.” Ik boog mij voorover, keek even naar rechts en naar links en antwoordde op geheimzinnige toon: “Ik weet hoe het gegaan is!” “Hoe dan, hoe dan, hoe dan?” Ik antwoordde glimlachend: “Héélemaal eerlijk.” Ze hadden een lekkere sappige roddel verwacht. Ik troostte mijzelf met de gedachte: er zijn meer cd’s niet genomineerd dan wel. Ik ben nog steeds blij met de nominatie.
Ik was ook dit jaar weer bij enkele festivals. Het Internationaal Liedfestival in Zeist onder de artistieke scepter van Robert Holl. Ik zal het eerlijk zeggen: ik heb wisselende gevoelens bij ‘Het Lied’. Ik word er zo zelden in meegenomen. Vaak zo ‘geparfumeerd’ gezongen.*
Maar nu! Christoph Prégardien. Wat een zanger, wat een eenheid met zijn pianist. Ik kom er eerlijk voor uit: ik heb viermaal tranen weggeslikt. Voor mij een hernieuwde kennismaking met de teksten. Van schrik ben ik de dichters gaan opzoeken om meer achtergrond te weten te komen. Jullie kennen mijn stokpaard: ‘Iets weten hoeft niet tegen je te werken.’
Lenneke Ruiten bevestigde het belang van een performance vanuit tekst én hart. Voor mij hebben zij allemaal goud.

Cd klassiek
Deep in a dream . Raoul Steffani. Hij was ook in Zeist. Jonge vogel (27). Winnaar van de GrachtenfestivalPrijs. Easy zanger. Ik stond in de rij om zijn nieuwe cd te kopen. Met handtekening! Wat gaat er van hem worden? Volgen dus.
Dichterliebe . Julian Prégardien. De zoon van. Lijkt hij op zijn vader? Weet je wat: zorg dat je een cd’tje van zijn vader krijgt en vogel dat zelf maar uit.* Op deze cd geeft Julian Prégardien de ruimte aan zijn pianist Eric le Sage voor piano solo. En hij zingt duetten met Sandrine Piau. Wat zou ik hem graag live horen.
Op het Oranjewoud Festival heb ik de The Erlkings gezien. Verwijzing naar Erlkönig . In de programma-aankondiging staat Een schandalig nieuw licht op Schuberts ‘Die schöne Müllerin’. Inderdaad. Schandalig in zeer positieve zin. Gelijk 2 cd’s gekocht met…handtekening. Door hun optreden ben ik de oorspronkelijke Die schöne Müllerin opnieuw gaan beluisteren.
Ik ben benieuwd naar mijn Liedervaringen in de toekomst.

Cd jazz
Jasper van ’t Hof. On the Move. Hij heeft de Buma Boy Edgar Prijs gewonnen. Gaat een grote tournee maken. Je kunt hem live zien. Jasper staat in directe verbinding met zijn soul, zijn handen, zijn hoofd en zijn humor.
Kom eens om die combi. Eigen composities. Op deze kwartet-cd met ‘onze’ Stefan Lievestro op bas.
Ik ben altijd geïnteresseerd in het leven van musici. Als je wilt weten hoe het leven eruit ziet van Henk de Graaf, lees dan Ambassadeur van de klarinet . Hij was 36 jaar soloklarinettist van dat geweldige Rotterdams Philharmonisch Orkest. Over vroege jeugd, leermeesters, reizen, dirigenten, docent zijn, avonturen. En er zit een cd bij. Dan hoor je de meester aan het werk.
Er is ook een biografie over Jasper van ’t Hof: Een romanticus uit notenhout gesneden.





Mails
Ik pik er twee uit. Martin Haan. Leuk dat je Klassieke Kinderzaken graag leest, zoals je zelf zegt “als iets oudere Klassieke Zaken-fanaat”. Martin is klassiek- en jazzliefhebber. Leo Voogt heeft de moeite genomen om de opzettelijke spellingsfouten op te zoeken in de vorige column en “voelt zich niet te oud om mee te loten voor die cd’s”. Die 3 gaan op de post, Leo.





Tot slot
Stuur vakantiekiekjes van festivals, musea of concertzalen waar je van de zomer geweest bent. Ik kies een foto en die komt in de volgende Klassieke Kinderzaken. Iedere mailer krijgt de intussen fel begeerde KKZ konde.
“Zeg Edwin, beantwoord je altijd elke mail?” Jazeker wel!
edwinrutten@edwinrutten.nl


Nou dág! Edwin Rutten