MENDELSSOHN

VKZ.NL/20621
€ 22,99

KAMERMUZIEK
Mendelssohns tweede cellosonate is van een hoogromantische intensiteit die we van de meest ‘klassieke’ van de Duitse romantische componisten niet echt gewend zijn. De historische instrumenten waarop Viola de Hoog en Mikayel Balyan spelen – een cello van Guadagnini uit circa 1750 en een Érard uit 1847 – doen daar niets aan af. Integendeel: de slanke maar gespierde cellotoon en de tot in de laagste registers heldere piano dragen vooral in de hoekdelen bij aan een robuuste, bij vlagen hemelbestormende uitvoering. Het Scherzo is wel onmiskenbaar Mendelssohn; tussen de meer cantabile passages door lijken elfjes uit de Midzomernachtsdroom over de cello- en pianosnaren te trippelen en de beide musici spelen met aanstekelijk plezier. Ook de eerste sonate krijgt een elegante doch doorleefde uitvoering, maar het is waarschijnlijk het Eerste pianotrio dat hier de meeste aandacht trekt. We horen het in de bewerking voor piano, fluit en cello die Mendelssohn op aandringen van zijn Engelse uitgever maakte en dit is de eerste opname, met fluitist Marten Root, op historische instrumenten. Het bijna vibratoloze, ietwat onstoffelijke fluittimbre (alleen in de snelste passages van het Scherzo klinkt het wat amechtig) zorgt voor een koeler maar verrassend rijk en sfeervol kleurenpalet.

BIJ VLAGEN HEMELBESTORMEND