PAUL JANSSEN - 26-05-2018 - Artikelen
SCHUBERT
VKZ.NL/18317 € 22,99
Marc-André Hamelin staat vooral bekend als de pianist die zich verdiept in het minder bekende repertoire van componisten als Alkan, Roslavets, Sorabji en figuren op andere zijsporen. Natuurlijk speelt hij ook Mozart, Brahms en noem maar op, maar opnamen van het gekende repertoire zijn bij Hamelin niet vanzelfsprekend. Daarom is het op zich al een verrassing als deze Canadese pianist komt met een registratie van Schuberts laatste sonate, D960, en de in hetzelfde jaar geschreven impromptu’s, D935. Er zijn vele goede tot zeer goede opnamen van deze werken en Hamelin moet een reden hebben gehad om er nog een aan toe te voegen. Die reden wordt meteen in het begin van Schuberts meesterlijke sonate overduidelijk. De stilte die de pianist in acht neemt na het thema en de daaropvolgende mysterieuze triller is net niet te lang en daardoor adembenemend. Het is de inleiding op
RUIGE STEMMINGSWISSELINGEN
een discours vol ruige stemmingswisselingen. Hamelin is niet uit op verstilde lyriek in deze werken uit Schuberts laatste levensjaar. Hij
verklankt de angst, de vertwijfeling, de wisselende gemoedstoestanden
die ook in de sonate en de impromptu’s zitten. Het maakt deze opname tot
een zeer beluisterenswaardige en waardevolle toevoeging.