JOS VAN DER ZANDEN - 26-05-2018 - Artikelen
RAUTAVAARA
VKZ.NL/18329 € 20,99De epitaaf voor Bartók van Rautavaara is een parel. Het stuk opent snel en furieus maar verglijdt in een duistere, geheimzinnige fuga. Zoals zo vaak is er een woordspel: Rautavaara werkt met motieven op de noten B-E en B-A, afgeleid van Bartóks naam. Jong was hij nog, de Fin, toen hij dit in 1955 schreef. Een lang, productief leven volgde - hij stierf eer vorig jaar. Deze cd is gewijd aan zijn werken voor cello en piano, voornamelijk neoclassicistisch, maar soms ook venijnig modern. De Fin kon expressief-romantisch uit de hoek komen, maar ook met twaalftoonsmuziek. Kenmerkend: veel samenklanken zijn zwanger van dissonanten die om een oplossing smeken, maar deze niet krijgen. Tanja Tetzlaff heeft al lang haar hart verpand aan Rautavaara, al bijna twee decennia staat ze er samen met pianiste Gunilla Süssmann mee in de concertzaal. Dat is te horen aan een voortreffelijke synchronie. De opnamesessie houdt voor beiden echter een nare bijsmaak: na afloop bleek de pianiste een onge
VOORTREFFELIJKE SYNCHRONIE
neeslijke handblessure te hebben, die het einde van haar carrière kan betekenen. Vreemd als je deze muziek hoort en beseft dat ze hier het
uiterste van zichzelf geeft, met nu eens ragfijn, dan weer zeer
exuberant spel.