Foto: Maarten van Haaff
Hij staat op pagina 21 in dit magazine, de Franse pianist Alexandre Tharaud. Op zijn nieuwste cd brengt hij samen met collega-musici een eerbetoon aan zijn landgenote, de chansonnière Barbara. In Tharauds discografie is veel muziek van eigen bodem te vinden. Om een oudere, bijzondere Couperin-cd van hem onder de aandacht te brengen het volgende citaat:
“Als je Fransman bent, begrijp je de aard van de cultuur, dat is noodzakelijk. Hoewel, Walter Gieseking was de beste interpreet van Debussy en Ravel, Cortot was een ster met Schumann. Je hoeft dus niet per se Frans te zijn, maar je moet wél de cultuur kennen, van het Franse leven

Muziek van Franse bodem


houden. Ravel en Debussy, ze hielden van lekker eten en goede wijn! Veel pianisten spelen Franse muziek te serieus, terwijl er een delicate balans nodig is tussen de details en het leven zelf.”
Die laatste zin is krachtig en overtuigend, en Tharaud illustreert hem optimaal op de genoemde cd met muziek van François Couperin (harmonia mundi). Hij speelt onder meer Le tic-toc-choc ou Les maillotins , op piano en niet op klavecimbel, eigenwijs als hij is.
Maar ook op dát instrument – en voor sommige oren zelfs júíst daarop – is die balans tussen de details en het leven zelf perfect waarneembaar.