Carel Kraayenhof is hét tangofenomeen van Nederland sinds de bruiloft van Koning Willem Alexander en Máxima. Tijdens een prachtige vertolking van Adiós Nonino van Astor Piazzolla zagen meer dan 55 miljoen mensen wereldwijd de ‘traan van Máxima’. Na dit gedenkwaardige optreden groeide Kraayenhof uit tot een nationaal en internationaal veelgevraagd solist. Hoe is zijn passie voor bandoneon en tango ontstaan?

Carel Kraayenhof groeide op in een gezin waarin klassieke muziek en wereldmuziek rijkelijk aanwezig waren. “Vanaf mijn achtste kreeg ik pianoles, maar ik was al veel eerder geïnteresseerd in muziek. Als jongetje van een jaar of vijf was ik bijvoorbeeld totaal gefascineerd door mijn moeder die huilde bij de aangrijpende klanken van de West Side Story van Leonard Bernstein. Een bijzonder beeld dat me altijd is bijgebleven en dat een rol heeft gespeeld in mijn uiteindelijke keus om van muziek mijn beroep te maken.”

‘Dat wil ik ook!’



“Voordat het zo ver was heb ik nog wel een omweg gemaakt. Ik had ondanks het positieve advies van mijn pianoleraar om naar het conservatorium te gaan meer zin om filosofie te gaan studeren aan de Universiteit van Amsterdam. Hoewel ik mijn piano niet mee kon nemen naar mijn studentenkamer bleef ik toch musiceren. Mijn broer speelde fiddle, mandoline en gitaar en ik kocht een trekharmonica en een ‘concertina’, zo’n zeshoekig instrument, en samen maakten we Ierse muziek op straat, op bruiloften en in kleine theaters. In diezelfde periode hoorde ik op een zekere dag bij een vriend thuis een solo-lp van een geweldige bandoneonspeler: Juan José Mosalini. Ik was als door de bliksem getroffen en wist meteen: dat wil ik ook! Door toeval ben ik in contact gekomen met een Argentijn die naar mij toe kwam toen ik een keer in het Vondelpark speelde. Hij heeft voor mij een bandoneon uit Buenos Aires gehaald en vanaf toen wist ik zeker dat ik alleen nog maar muziek wilde maken.”




Carel Kraayenhof dankt zijn kennis van de bandoneon en de Argentijnse tango mede aan zijn samenwerking met Astor Piazzolla in 1987 tijdens de Broadwayshow Tango Apasionado . Naast alle solo-optredens en de concerten met zijn vaste pianist Juan Pablo Dobal arrangeert en componeert Kraayenhof zelf ook, en zijn eigen ensemble Sexteto Canyengue behoort inmiddels tot de wereldtop van de tango. “Helaas heb ik na dertig jaar mijn sextet moeten opheffen omdat het culturele circuit in elkaar is gezakt, vooral wat betreft wereldmuziek. In die zin is het verhaal van Papa Tango het personage dat ik momenteel speel in de muziektheaterproductie Lost Tango - ook een beetje mijn eigen verhaal. Mijn sextet is ten onder gegaan, net als het schip en het tango-orkest uit deze voorstelling. Na het succes van Lost Tango op Oerol vorige maand zie ik extra uit naar de tournee in het najaar. Dankzij Lost Tango heb ik het Ragazze Quartet leren kennen. De onlangs verschenen cd van de musici, Bartók Bound , is een aanrader!”