WENNEKE SAVENIJE - 30-03-2018 - Maart 2018
RACHMANINOV
VKZ.NL/18224€ 22,99
Vanaf het moment dat Nikolai Lugansky (1972) eind jaren tachtig debuteerde in het Concertgebouw, doet hij me denken aan Rachmaninov, voor zover die kenbaar is aan zijn bewaard gebleven opnames. Dat is allereerst een kwestie van klankbeleving.
KOPERKLEURIG GELUID
Lugansky’s toucher is verwant aan het koperkleurige geluid van Rachmaninov: donker, glanzend en melancholiek. Maar het is ook een
kwestie van onnadrukkelijke virtuositeit. Zo schreef een Russische krant
in 1994 over zijn optreden in de finale van het Tsjaikovskiconcours in
Moskou, dat Lugansky won: ‘Het was als een zonnesteek, een muzikale
shock.
Niemand had kunnen denken dat de ziel van deze bescheiden jongeman, zonder pretenties, met zijn ascetische, maar ook poëtische verschijning zo’n vulkaan zou omvatten, die tot uitdrukking kwam in zijn geïnspireerde en resolute beheersing.’ In alle jaren die volgden is Lugansky altijd dicht bij zijn integere muzikale zelf gebleven. Zijn pianospel is een niet aflatende poging om de essentie van de werken die hij uitvoert boven water te krijgen, en Rachmaninov is een van zijn grote helden. Zijn gewetensvolle vertolking van diens 24 preludes is in alle opzichten buitengewoon geslaagd: prachtig van klank, bloedmuzikaal, helder en markant gefraseerd en prachtig uitgebalanceerd.