HÄNDEL

VKZ.NL/18130

OPERA-ARIA’S
Zo ongeveer elke zanger met een platencontract bracht de laatste jaren een Händelalbum uit, maar dat van Franco Fagioli liet op zich wachten. Het resultaat stelt niet teleur, al weten we na Cavalli’s Eliogabalo bij De Nationale Opera inmiddels dat het grote geluid dat we op de cd horen niet is wat we in de zaal krijgen. Het beroemde Ombra mai fu uit de opera Serse betovert door fraaie frasering, warmte en welgemikte trillers. In Crude, furie degli orridi abisse uit dezelfde opera krijgen we een proeve van Fagioli’s fameuze stemomvang – inclusief een afdaling naar baritonaal register – en soepelheid, waarbij de leden van orkest Il Pomo d’Oro onder Zefira Valova zich helemaal overgeven aan de pulserende

FRANCO FAGIOLI IMPONEERT

energiestroom van de zanger. Fagioli zingt stukken uit minder frequent uitgevoerde opera’s als Oreste en Imeneo en aria’s uit Giulio Cesare , Rinaldo en Rodelinda : opera’s waarvan hij de mannelijke hoofdrollen ongetwijfeld graag in hun geheel zou willen opnemen. De zanger imponeert enorm, maar ontroert minder: het ‘theaterdier’ – aldus het begeleidend boekje – vergeet dat Händel om meer gaat dan schoonheid en virtuositeit. Hij is de barokcomponist van de complexe karakters en dat is niet helemaal terug te horen.