Kan muziek het goddelijke benaderen? Je zou het bijna gaan denken als je de cd The Path to Paradise beluistert. Daniel Taylor en The Trinity Choir nemen de luisteraar mee op een fascinerende en louterende zoektocht naar het paradijs door bijna duizend jaar religieuze muziekgeschiedenis.

Foto: Marco Borggreve
DANIEL TAYLOR
Na de albums Four Thousand Winter en The Tree of Life is dit de derde muzikale pelgrimage van Daniel Taylor en The Trinity Choir voor Sony. Taylor treedt tegenwoordig steeds meer op als dirigent, na zijn sporen als countertenor te hebben verdiend in meer dan honderd cd-opnames en samengewerkt te hebben met oudemuziekspecialisten als John Eliot Gardiner, William Christie en Paul McCreesh. In 2015 richtte hij The Trinity Choir op, een in a-capellakoormuziek gespecialiseerd ensemble, dat bestaat uit koorzangers uit de beste ensembles wereldwijd. Uitvoerenden bij wie deze muziek door de aderen stroomt, zou je kunnen zeggen.
En wat een muziek! Zelfs al hoor je ze alleen maar door de boxen in de huiskamer, er gaat iets bedwelmends uit van deze complexe klankweefsels. The Path to Paradise zou je kunnen beschouwen als een meerstemmige meditatie op de dood. Daniel Taylor heeft voor de cd a-capellakoormuziek uitgekozen die met de paasperiode te maken heeft. Hij laat zo horen hoe verschillende componisten het lijden en de liefde van Christus en het idee van verlossing in de loop van de geschiedenis in muziek hebben gevangen.
We horen de gebruikelijke grootmeesters van de meerstemmige traditie, zoals William Byrd, Thomas Tallis en Orlando di Lasso. De ingetogen en sombere schoonheid van Di Lasso’s In monte oliveto is diep ontroerend. En prachtig hoe in Christe qui lux van Byrd de hoofdmelodielijn, de cantus firmus, tijdens het stuk langzaam en geraffineerd van de bassen, de laagste stemmen, omhoog beweegt naar de sopranen, en zo muzikaal de weg naar het licht schildert.
Het hart van de cd wordt gevormd door het beroemde Miserere van Gregorio Allegri, geschreven voor speciale missen tijdens de Goede Week in de Sixtijnse Kapel. Het is een prachtig voorbeeld van meerstemmigheid: twee kleine koren, waarbij het ene koor een eenvoudige versie van de psalmtekst zingt, en het andere een versierde versie. De muzikale golfbeweging is betoverend: hoe de twee

Om stil van te worden


koren van elkaar af bewegen maar elkaar op verschillende punten ook weer ontmoeten. En hoe vaak je het stuk ook hoort, de plotselinge sprongen van de sopranen in de ijle, onmogelijke hoogte blijven elke keer weer magisch.
Ook de muziek van Arvo Pärt krijgt een plek op de cd, waarschijnlijk het bekendste en mooiste voorbeeld van ‘nieuw oud’. Het stijlverschil is duidelijk, en toch past de muziek van Pärt qua sfeer en geest hier naadloos. In zijn indringende Magnificat klinken complexe emoties als angst, vertwijfeling, verlangen en hoop door, gevolgd door Nunc dimitis dat opbouwt naar een stralende climax en vervolgens eindigt in vredige berusting. Pärt bewijst als geen ander dat de grote traditie van religieuze koormuziek ook nu nog springlevend is.
De muziek op The Path to Paradise lijkt buiten de tijd te staan; om stil van te worden, maar ook om intens van te genieten.


ALLEGRI, BYRD e.a.
THE PATH TO PARADISE
DANIEL TAYLOR, THE TRINITY CHOIR
SONY 0190758018225
VKZ.NL/18127 € 23,99