SWITCHEN TUSSEN SPROOKJE EN SLAGVELD

Terug   Vorige   Volgende

Door Ingrid Bosman - 23-02-2018 - Januari 2018

De Nederlandse Reisopera komt met een primeur: van 26 januari tot en met 24 februari is voor het eerst een geënsceneerde versie van de barokopera Siroe, re di Persia van Johann Adolph Hasse in de Nederlandse theaters te zien. Regisseur Jakob Peters-Messer belicht zowel een sprookjeswereld als een slagveld in deze productie en laat zien hoe dicht die twee bij elkaar liggen.
NEDERLANDSE REISOPERA
‘Circusnummers’ noemt hij ze, de bravourearia’s die in Siroe, re di Persia vanzelf de aandacht trekken. Ze vormen voor Jakob Peters-Messer niet de ruggengraat van deze barokopera. Dat zijn de langgerekte en gevoelige zanglijnen, traag van emotie. “Die maken dit werk zo ongelooflijk sterk. Veel meer dan de grillige karakters en de krankzinnige coloraturen dat doen.” Om te voorkomen dat we ons door al dat vuurwerk laten verblinden richt hij daarom de schijnwerper op wat zich tussen de mensen in dit verhaal afspeelt. Want hoe extreem die ook zijn, “alleen al in hun cynisme en egoïsme hebben ze zóveel met ons gemeen.”
Dan nog zou je het libretto van Pietro Metastasio kunnen lezen als een ordinaire familievete: de strijd tussen de onschuldige Siroe en zijn doortrapte jongere broer Medarse om de troonsopvolging van de koning van Perzië. Maar dat is de oppervlakkige beschouwing van deze broedertwist en de intriges die daaruit voortvloeien. “De exotische wereld van het oude Perzië is vandaag de dag het toneel van oorlog, terreur en vernietiging. Die contrasten wil ik laten zien.” Peters-Messer neemt het publiek daarvoor mee naar beide werelden. Hij mengt barok met actualiteit, uitbundigheid met oorlog, speelsheid met harde realiteit. Een gewaagde keuze, maar Peters-Messer kon niet anders, zegt hij: “Dit verhaal is niet

Gevoelige zanglijnen


alleen een sprookje, het heeft ook een scherpe en cynische kant. Neem prinses Emira, die verkleed als man de ene na de andere aanslag pleegt op de koning, om zo te bewerkstelligen dat haar lankmoedige verloofde Siroe hem kan opvolgen.

Foto: Stephan Walzl
Ze wordt gedreven door wraak, want haar eigen vader is voor de koning gesneuveld.” Het ene moment heeft ze, gestoken in strak maatpak, een bijna hedendaagse androgyne uitstraling, het volgende moment verschijnt ze in barokke overdaad als wraakgodin ten tonele. Want de regisseur voert de dubbele enscenering tot het uiterste door, in een uitgekiende combinatie van videoprojectie, uitvergrote objecten en kostuums.
Siroe, re di Persia van de Nederlandse Reisopera met het Orkest van het Oosten is te zien in Enschede (26 jan.), Amsterdam (29 jan.), Leeuwarden (1 feb.), Utrecht ( 4 feb.), Zwolle (8 feb.), Amstelveen (17 feb.), Den Haag (21 feb.) en Maastricht (24 feb.). De muzikale leiding is in handen van dirigent George Petrou en in de rol van Siroe schittert de countertenor Nicholas Tamagna. Meer info op: www.reisopera.nl