Door Noortje Zanen - Foto: Nichon GlerumFoto: Michiel Voet & Rob vd Voort - 08-08-2019 - Artikelen
Via Berlin maakt samen met Orkater en het Ragazze Quartet al tien jaar lang muziektheater dat beroert, prikkelt en verwart. Samen met tangospecialist Carel Kraayenhof toert het gezelschap in 2019 door het land met de jubileumvoorstelling Lost Tango , volgens de pers een van de mooiste voorstellingen tijdens Oerol 2019
Carel Kraayenhof kende het gezelschap Via Berlin en het Ragazze Quartet nog niet, maar hij is uitermate blij dat de muzikaal leider en primarius Rosa Arnold hem heeft benaderd om mee te werken aan de voorstelling Lost Tango . “Ik ben vanaf het begin betrokken geweest bij de ontwikkeling van deze bijzondere productie, zelfs nog voordat er een verhaal was”, zegt Kraayenhof. “Het was al wel duidelijk dat tangomuziek een heel belangrijke rol moest gaan spelen. Toen Rosa vroeg of ik mee wilde doen heb ik als voorwaarde gesteld dat ik twee van mijn beste collega’s mee mocht nemen: mijn pianist Juan Pablo Dobal, met wie ik ook een duo vorm, en Jaap Branderhorst, de bassist van mijn vroegere Sexteto Canyengue. Gelukkig vonden alle andere betrokkenen dat een goed idee, dus samen met het Ragazze Quartet vormen we een septet, een heel gebruikelijke bezetting voor tangomuziek.”
Tangomuziek op het hoogste niveau
In Lost Tango speelt Kraayenhof de rol van Papa Tango. Hij is vader van drie dochters en eigenaar van de Esperanza, ooit een glamoureus cruiseschip waar de muziek van Papa Tango hoogtij vierde. “Zowel mijn schip als mijn orkest zijn op hun retour, maar ik blijf krampachtig vasthouden aan mijn glorietijd. Ik zit zelf in een rolstoel omdat ik een beroerte heb gehad, maar ik kan gelukkig nog wel bandoneon spelen. Mijn jongste dochter Blanca speelt ondanks een verstandelijke stoornis briljant viool, mijn middelste dochter Clara verzorgt ons al jaren waardoor ze haar eigen zangtalent niet verder heeft kunnen ontplooien, en mijn oudste dochter Anna is een succesvolle zakenvrouw die ons al een tijd geleden heeft verlaten. De voorstelling begint met Anna’s terugkomst. Zij wil het schip verkopen, het orkest opdoeken en haar vader en haar jongste zusje in een tehuis stoppen, zodat haar andere zus eindelijk een solocarrière als zangeres kan beginnen. Clara komt in tweestrijd: moet ze de zorg voor haar naasten inderdaad opgeven voor haar eigen carrière? Een actueel dilemma in onze maatschappij waarin alles draait om succes hebben. En wat moeten we doen met oude mensen die gebrekkig worden, waar moeten zij wonen? In Nederland is dat een lastig vraagstuk, maar in veel andere landen is het vanzelfsprekend dat de familie deze zorg op zich neemt.”
De dubbelzinnigheid van de tango - met haar historie van armoede, heimwee en glamour - wordt in haar volle rijkdom ingezet tijdens deze voorstelling waarin de personages worstelen met tegenstrijdige gevoelens als frustratie, wanhoop, weemoed, pijn en liefde. De musici spelen niet alleen de bekende, romantische tangomuziek van Astor Piazzolla, maar ook vernieuwende, veel rauwere tangomuziek van Julián Peralta, een vriend van Kraayenhof uit Buenos Aires. Tangomuziek op het hoogste niveau, verrijkt met voortreffelijk acteer-en danswerk van Merel Polat, Dagmar Slagmolen, Jarek Kruczek en Maarten Krielen. Gelukkig wordt deze ‘mooiste voorstelling van Oerol’ nog ruim twintig keer herhaald in de Nederlandse theaters.
