"Eindelijk had ik tijd om te schilderen"
Zonsondergang als sprookje
Berkel en Rodenrijs – Ook voor kunstenaars heeft de coronacrisis consequenties. Hoe houden zij zich staande in een periode waarin geen exposities of workshops kunnen worden gehouden. We gingen op zoek naar kunstenaars in Lansingerland en spraken met hen. Deze week hadden we een ontmoeting met Jellie Piersma uit Berkel en Rodenrijs en onder meer bekend van haar ´half-om-half´ schilderijen.
Arie van Driel
“Half om half, ja. Oftewel: én abstract én realistisch in één schilderij. Ik vind, in mijn werken moet je wel iets in kunnen zien. Maar je moet er ook een gevoel bij hebben,” aldus Jellie, die in haar vele vrije coronadagen een nieuwe uitdaging vond in de kunstvorm exposy (basis: kunsthars, mal en verf).
Energie
“Als ik terugkijk op het afgelopen jaar, dan kan ik niet anders dan vaststellen dat het een bijzondere tijd was. In plaats van dat ik heel actief bezig was met van alles en nog wat op kunstgebied, had ik ineens, écht van de ene op de andere dag, niets meer om handen. Meteen na het invoeren van de lockdown heb ik al mijn schildercursussen stopgezet. Daarnaast lag vanaf die bewuste dag in maart de Bed & Breakfast hier aan huis natuurlijk ook stil. Al moet ik eerlijk bekennen dat ik dat toen eigenlijk toch ook wel weer lekker vond, om even helemaal niets te doen of te hoeven doen. Normaal was het zo dat wanneer ik wilde schilderen, ik daar serieus tijd voor vrij moest maken. En juist van het maken van een schilderij krijg ik energie. Ik was echter altijd bezig met andere dingen. Met het organiseren van het een en ander. De B&B. Het geven van cursussen. Ineens had ik meer dan voldoende tijd om zelf te gaan schilderen. En om met die energie datgene op te pakken, wat hoognodig was.”
Schuur
Zoals bijvoorbeeld klussen in en rondom het huis in natuurgebied De Groenzoom in Berkel en Rodenrijs, en het eindelijk eens een keertje opruimen van de overvolle schuur. “De schuur, ja… dat was op zich best een groot project. Mijn man en ik waren daar ooit aan begonnen. Je weet hoe dat gaat. Er komt altijd wel iets tussendoor en dan blijft het vervolgens liggen. Zo ook met de schuur. Daarnaast, soms zochten we iets en konden dat onmogelijk vinden. Tijdens het opruimen ontdekten we dat die spullen nog in de verhuisdozen bleken te zitten van toen we zeven jaar geleden hier kwamen wonen. Die hadden we nooit uitgepakt. Doordat er niets te plannen viel, Maar na een maand of drie was ik er overigens wel klaar mee.”
In juli, na het versoepelen door de overheid van de coronaregels, maakte Jellie voorzichtig een soort van doorstart met het geven van workshops in de buitenlucht. Samen met Marijke Wessel van atelier Kunstbreak organiseerde ze onder meer een ´avondje zonsondergang´. “Die workshop ervaar ik nog altijd als een sprookje. De natuur verandert voortdurend. En dan schilder je de zonsondergang. De speling van de wolken. De lucht hier en daar bewolkt, gevangen in een prachtige oranje gloed. Een vogel die voorbij vliegt. Een vos. Of zelfs een slang in het water. En dat mag je schilderen. Dat leest als een sprookje, toch?”
Reuring
Deze maand pakt de kunstschilderes het geven van workshops weer op. Tussendoor heeft ze samen met haar man Gert van Vliet op een positieve manier de handen vol aan de B&B. “Die loopt als nooit tevoren. Echt een gekkenboel. De reuring rondom ons huis heen is gelukkig terug.”